Like
Dankzij het Kempische heideschaap kan je elke zomer de wonderlijke paarse pracht van de Groote Heide bewonderen. Al sinds de jaren tachtig staat de schaapskudde van Lou Gillis in voor het behoud van de zeldzame heideflora en -fauna.
Schaapjes in de hei
Al eeuwenlang wordt de Kempense heide door duizenden heideschapen bewoond en onderhouden. Hun mest maakte de omliggende akkers vruchtbaar waardoor ze onmisbaar waren in het leven van de landbouwers in de Kempen. Maar de komst van kunstmest en het herbebossen van de heide maakten het Kempische schaap overbodig. Een tijd lang leek het dier gedoemd om uit te sterven, maar dat was buiten enkele doorzetters uit de Kempen gerekend.
In 1981 begon Lou Gillis in de buurt van de Achelse Kluis met een eigen kudde Kempische heideschapen. De toenmalige abt van de Kluis, Dom Emmanuel van Gassel, voelde veel sympathie voor de herder en zijn kleine kudde van 150 schapen. In aanloop van de herfst liet hij één van de schuren op het kloosterterrein leegmaken zodat de schapen onderdak hadden tijdens de strenge winter. Daarnaast mochten de dieren grazen op de Groote Heide. Meer dan 40 jaar later zorgt de schaapskudde nog steeds voor de instandhouding en uitbreiding van de heide. Ze zijn de beste beheerders van de zeldzaam geworden heideflora- en fauna in onze schaarse heidereservaten.
Geen hei zonder schapen
Het Kempische heideschaap is een gehard ras. Door zich over de jaren heen aan de passen aan de schrale omgeving, kunnen deze dieren prima leven op een karig dieet van heide, hard gras en onkruid met als afwisseling de houtige gewassen van berk, els of lijsterbes. Zelfs brandnetels en akkerdistels zijn onderdeel van hun voeding. Zonder de schapen zou de heide al op enkele jaren tijd veranderen in bos. Door de jonge bomen en grassen af te knabbelen, houden ze de heide open en heeft deze ruimte om te groeien. De schapen bepalen op die manier in feite het typische uitzicht van het heidelandschap.
Wanneer je deze zomer een wandeling maakt door de prachtige purperen Groote Heide, denk dan even aan de Kempische heideschapen die dit mogelijk maken. Bèèh-dankt!
