Gebouwd in 1924 door de Luxemburgse firma Wurth en in 1993 als monument beschermd, wacht deze schachttoren op restauratie. Een tweede schachttoren werd afgebroken. Deze 'brede' schachtbok, van bijna 52 m hoog is een mooi voorbeeld van metaalvakwerk, met een open liftkoker boven de schacht. In 1925 werd onder de toren een ontvangstgebouw opgetrokken in beton en staal. In deze torens hingen de mijnliften die het ondergronds personeel en alle materiaal vervoerden en die de steenkolen naar boven brachten. Rond de grote aandrijfwielen (8 m), liep over een halve toer de kabel die aan elk uiteinde een liftkoker droeg. De kabel had precies de juiste lengte die nodig was: als lift 1 op 0 stond, dan hing lift 2 op 800 m diepte. Precies halverwege kruisten ze elkaar. Per verdieping (5) konden 16 mensen vervoerd worden (= 80 personen per lift). Zo werden bij de postwissel 160 personen gelijktijdig getransporteerd. De mijnliften bevatten eveneens een kipinstallatie die de kolen vervoerden. Oorspronkelijk werden de kolen in kleine wagonnetjes naar boven gebracht. In 1957 werd echter een kipinstallatie gebouwd: 13 ton kolen/container in 8 sec, betekende 1.176 ton kolen per uur!!