Like
Vrijdagochtend. Da’s altijd wakker worden met een glimlach want het weekend staat voor de deur. En afgelopen vrijdag was die lach zo mogelijk nog iets breder dan anders. Hoe zou het ook anders kunnen bij het vooruitzicht om 3 dagen Limburg te gaan ontdekken. Een greep uit het aanbod aan avontuur dat op ons lag te wachten:
-
Wandelen en fietsen langs de golvende, machtige Maas en het statige, rechtlijnige Albertkanaal.
-
Ons heerlijk dol laten draaien door de kronkelende paadjes van natuurdomeinen zoals De Maten en De Wijers en dan zorgen dat we toch nog een rechte lijn kunnen aanhouden zodra we door het water gaan fietsen in Bokrijk. Een natte broek, neen, daar houden we immers niet van.
- De sfeer opsnuiven van de ‘gouwe ouwe’ tijd toen mijnwerkers in de wijde omgeving van Genk aanschoven om de trein te nemen richting de nabijgelegen steenkoolmijnen. Hard labeur uit vervlogen tijden waar je nu in de Limburgse natuur de restanten van terugvindt. De Engelse uitdrukking ‘a trip down memory lane’ kan je hier letterlijk nemen wanneer je over de oude spoorwegbedding wandelt langs waar vroeger de treinen vertrokken richting de mijnen.
- Tussendoor ons de Limburgse gastvrijheid en generositeit laten welgevallen: lekker eten en drinken, wie wordt daar niet gelukkig van. Al dat wandelen en fietsen maakt dat een mens zijn energiepeil moet kunnen in ere houden, toch?
Dag 1 — Aan een klein stationnetje…
Dus ja, onze koffers waren snel gepakt. De wagen werd volgestouwd. Vertrekkensklaar. Op weg naar onze eerste bestemming: Station As. Eén van de toegangspoorten voor het (enige) nationale park van ons land, het Nationaal Park Hoge Kempen. Er is een parking vlakbij het oude station van As, waar je op een handige kaart aan de parkeerplaats een duidelijk zicht krijgt op de mogelijke wandelingen. Voor elke wandelaar wat wils, van korte tot iets langere tochten in en rondom het nationaal park. Wij kozen voor een van de stevigere: iets meer dan 12 km door bos en hei zouden ons deel zijn.
De Engelse uitdrukking ‘a trip down memory lane’ kan je hier letterlijk nemen wanneer je over de oude spoorwegbedding wandelt langs waar vroeger de treinen vertrokken richting de mijnen.
Na een stevige wandeltocht moesten de hongerigen gespijsd en de dorstigen gelaafd worden. Op het programma: smullen van de heerlijke Belgische keuken bij ‘t Stasjon in As. Vol-au-vent, stoverij of spare-ribs: een feest voor de smaakpapillen. In een unieke setting, het oude treinstation van Aesch. Een tip die we zeker willen meegeven: ga bij mooi weer op het terras zitten. Wat ooit het stationsperron was voor de mijnwerkers die richting de mijnterrils van Eisden, Winterslag en Waterschei vertrokken, is nu immers de zalig melancholische setting om te genieten van een lunch, diner of van een verkwikkend hapje en drankje na een stevige wandeling in en rondom het Nationaal Park Hoge Kempen.
Na het eten hadden we nog een laatste toemaatje voorzien om onze eerste dag mee af te sluiten. Vlakbij het station rijst er een statige wachttoren van 31 meter uit boven de oude treinwagons (nostalgie verpakt in een modern graffiti-laagje) en het bladerdak van de omringende bomen. Een laatste keer calorietjes verbranden om dan bovenop de toren de wijde Limburgse omgeving te mogen aanschouwen. Prachtig. In de verte de mijnterrils van Waterschei, Winterslag en Eisden. Dromerige uitzichten terwijl de zon ook langzaam haar weg had gevonden naar de horizonlijn. De avond viel.
Een goede nachtrust en een stevig ontbijt zijn natuurlijk onontbeerlijk om die volgende betoverende dag aan te vatten in de Limburgse natuur. De gastvrijheid en vriendelijkheid gecombineerd met de mooi ingerichte kamers van Hotel ZUID in Genk: dat voelde als thuiskomen. Gewoonweg zalig!
Oh, en als je dan toch nog een ‘laatste effort’ wil doen na een goed gevulde dag in Limburg dan raden we toch aan om - voor het slapengaan - een lokaal biertje te degusteren. De Limburgse Witte of Bink (van brouwerij Kerkom) zijn 2 van onze favorieten. Dat kan toch zo zalig smaken na al dat stevig stappen door de Limburgse heide. En na die nachtmuts, de lichten uit en ‘Slaapwel’.
Dag 2 — Spring maar achter op bij mij, achter op m’n fiets
Op zaterdag combineerden we het avontuur van een fietstocht doorheen prachtige natuurgebieden met een gastronomische ontdekkingsreis. Waarom zouden we immers kiezen als we die twee activiteiten konden combineren in één trip?
Na een heerlijke nachtrust en een lekker ontbijt in Hotel ZUID begaven we ons naar een andere toegangspoort van het Nationaal Park Hoge Kempen, nu in Genk: Kattevennen. Proeven van de natuur en van de kosmos? Dat kan allemaal in Kattevennen. In de Cosmodrome leer je alles over de sterren die aan onze hemel blinken en hoe astronauten het heelal doorkruisen. Maar dat stond nu niet op ons programma. Een andere keer misschien.
Wij hadden namelijk een afspraak om onze gereserveerde huurfietsen op te halen. We sprongen op ons stalen ros en startten onze ontdekkingstocht door en via de bruisende Genkse binnenstad. Al snel bracht onze uitgestippelde route ons door de Genkse buitenwijken en de omliggende natuurpracht. Zo werden we getrakteerd op mooie panorama’s langs het Albertkanaal en fietsten we langs de prachtige vijvers en het waaiende riet in natuurgebied De Maten.
Als extraatje bovenop onze fietstocht hadden we een Hapjesbon (een initiatief van visitgenk.be) kunnen bemachtigen bij Hotel ZUID. Die kaart gaf ons − voor de luttele som van 10 euro − de gelegenheid om van drie lokale hapjes en drankjes te genieten voor, tijdens of na het fietsen, bij een van de vele deelnemende lokale horecagelegenheden in Genk. Wij genoten van een heerlijk smeuïge mini-croque, een verfrissend ijsje tussendoor en een pittige chili con carne op het einde van onze fietstocht. Sportief zijn en Bourgondisch genieten tussendoor? Dat kan, in Limburg!
Pro tip: Een alternatief voor de Hapjesbon? Jazeker! Via Visit Genk kan je ook een picknickmand reserveren. Ga ze afhalen op het afgesproken tijdstip, en als je dan een rustig, mogelijk zelfs feeëriek plekje vindt onderweg, tijdens het fietsen, kan je genieten van een heerlijke lunch. Een mand vol lekkers met o.a. lokale Limburgse specialiteiten zal je met een voldaan gevoel opnieuw op je fiets laten stappen voor het vervolg van je tocht.
Al fietsend in Limburg zijn er veel hoogtepunten te ontdekken. Wat dacht je bijvoorbeeld van 'Fietsen door het Water' in Bokrijk? Tijdens onze fietstocht doorheen de bijzondere plekjes in en rond Genk troffen we deze unieke ervaring aan in Bokrijk: fiets jezelf een weg door (ja, je leest het goed) het water! Knap ingenieurswerk dat dan ook nog eens super mooi is uitgewerkt. Een onvergetelijke ervaring.
Cultuurliefhebbers mogen én zullen niet achterblijven in Genk. Wat ooit de Zoo van Zwartberg was herbergt nu Labiomista, een heel intrigerende en unieke stop op onze fietsreis. Kunstenaar Koen Vanmechelen heeft hier iets unieks neergeplant. De diversiteit van het leven wordt verteld en uitgebeeld in Labiomista. Het deed ons nadenken en wegdromen tegelijkertijd. De combinatie van hedendaagse kunst met het oog in oog komen te staan met levensechte struisvogels, ooievaars en - ja zelfs - arenden, dat doet wat met een mens. Over een parcours van een 2-tal kilometer zal je fascinerende ontdekkingen doen. En het zal je stof tot discussie geven tot dagen nadien.
Nomadland is onlosmakelijk verbonden met het gedachtegoed waaruit Labiomista ontstaan is: het lokale laten doordringen door het uitheemse, het nomadische.
Een laatste uitsmijter vooraleer onze tocht te beëindigen vonden we in het nabijgelegen luilekkerland Nomadland. Nomadland is onlosmakelijk verbonden met het gedachtegoed waaruit Labiomista ontstaan is: het lokale laten doordringen door het uitheemse, het nomadische. Nomadland is een gezellige picknickruimte, gerund door de verschillende gemeenschappen woonachtig in Zwartberg en omgeving. De foodtrucks die je er vindt zullen met alle plezier je honger en dorst stillen met lokale en exotische creaties. Wat er overblijft na een lekkere maaltijd en een frisse pint? Voedsel voor discussie over wat je nog maar een paar momenten daarvoor hebt gezien en ontdekt bij Labiomista.
Onze benen voelden de inspanningen van de goedgevulde dag. We trokken naar onze volgende bestemming, hotel Al Mulino in Boorsem, om te rusten en klaar te zijn voor het laatste hoofdstuk van ons driedaags verhaal in Limburg.
Dag 3 — Het land van Maas
Onze laatste dag in Limburg klopte aan. De wekker kent geen genade en wekte ons vroeg om een nieuwe dag vol wandelingen aan te kondigen. Een lekker ontbijt geserveerd door het heel vriendelijke personeel van Al Mulino zorgt dat we energiek onze dag kunnen aanvatten. Hun Italiaanse koffie, da’s een opkikkertje op zichzelf, lekker.
Let’s go!
Het programma op de slotdag? Een ontdekkingstocht in en langs de pittoreske dorpjes gelegen langs de Maas in de Maasvallei. Onze persoonlijke favoriet? Leut. Je vindt er verschillende toffe - we zouden zelfs durven zeggen ‘leutige’, een beetje flauw, we weten het - wandelingen terug van kort (een paar km) naar stevig (meer dan 10 km) waarbij de Maasvallei en de majestueuze Maas zelf geen geheim meer voor je verbergen eens je hier hebt gewandeld. Met een beetje geluk stoot je tijdens de wandeling dan ook nog eens op wilde paarden of een paar Galloway runderen die je - elk op hun manier - welkom heten in dit heerlijk stukje Limburg. De zon straalde en er werd lustig gefietst, gewandeld en genoten van een ijsje tussendoor.
Je vindt er verschillende toffe - we zouden zelfs durven zeggen ‘leutige’ - wandelingen terug.
Niet vergeten: als je in Leut en omgeving rondwandelt vergeet dan zeker niet het mooie kasteel Vilain XIIII te gaan aanschouwen, samen met het parkachtige bos waarin het zich bevindt. Een gebouw en een omgeving met letterlijk honderden jaren geschiedenis op de teller. Leuk om rond te kuieren op een zomerse zondag.
En zoals dat dan gaat, kwam ons Limburgse verhaal langzaam maar zeker tot een eind. Genieten met de hoofdletter ‘G’ de afgelopen dagen. En we hadden natuurlijk nog wat langer willen blijven in het mooie Limburg. Maar dat betekent voor ons dan ook maar één ding: we komen zeker en vast terug. Voor meer en andere ontdekkingen. Want ja, Limburg blijft verwonderen.
Onze conclusie — ‘La douce Limburg’
Hoe meer we van Limburg ontdekken, hoe meer wij ervoor pleiten om niet langer te spreken van ‘leven als God in Frankrijk’. Neen begot, dat moet dringend veranderd worden. De Fransen zullen het waarschijnlijk niet leuk vinden, maar vandaag de dag moet dat spreekwoord zijn ‘leven als God in Limburg’. Dus ja, Limburg da’s genieten voor ons. Doet het jou ook goesting krijgen? Aarzel niet en ga dit prachtige deel van België ontdekken. Onvergetelijke herinneringen wachten je op aan het eind van je ontdekkingstocht!
