Mijnterril be-MINE

Avonturenberg
Op de Avonturenberg kan je klimmen, klauteren, glijden en ontdekken. Tussen een bos van 1.600 palen bereik je via reuzentrappen, touwenparcours, klimconstructies, kruiptunnels, wandelpaden, glijbaan, spelelementen en uitzichtpunten de top van de terril. Boven kan je even uitblazen in de kolenkrater en genieten van de mooiste zichten.

Voor de waaghalzen is er een mountainbikeparcours aangelegd.

Het kolenspoor verbond de kolenwasserij met de kolenhaven. De kolen werden dwars door de cité naar het kanaal gevoerd. Naast de sporen wordt een fiets- en wandelpad aangelegd. Een belevingsvol traject dat het verhaal vertelt van het transport en de mensen die naast het spoor woonden. Uitzichtpunten, rustplaatsen en infoborden zetten je meteen op de juiste rails.

‘MaxiMine’ is een educatief game dat kinderen op een leuke en interactieve manier laat kennismaken met de mijngeschiedenis. Tijdens het spel ontdek je verschillende activiteiten uit het leven van een mijnwerker en de geschiedenis van de steenkoolmijnen. Het spel bestaat uit verschillende levels, gaande van de start van de werkdag, het ontginnen van kolen tot de sluiting van de mijn. De omgevingen in het spel zijn gebaseerd op de architectuur en plattegrond van de mijn van Beringen. Wanneer je de mijngebouwen van de mijnsite van Beringen bezoekt, zal je ongetwijfeld de link met het spel kunnen leggen.

Download gratis dit spel en breng nadien een bezoek aan het Mijnmuseum om zo het spel in ‘real life’ te ervaren.

MaxiMine is een educatieve game dat het Limburgs mijnerfgoed als thema uitdraagt en dat Polyglot samen met het Mijnmuseum ontwikkelde.

Gratis downloadbaar via de Appstore en Google Play. Speel het spel en breng nadien een bezoek aan het Mijnmuseum. Veel plezier ! Ps : Informeer ook naar de leerlingen- en leerkrachtenbundels.

Prijzen: Leraren met lerarenkaart gratis, leerlingen 4€ per persoon.
Duur: 2 uur.

Hier vind je alle downloadbare elementen. Er bestaat ook een ingevulde versie van de leerlingenbundel. Deze kan u ontvangen indien u ons contacteert via mail naar info@mijnmuseum.be

BUNDELS
Maximine bundel leerlingen : MaxiMine-Bundel-Leerling-Blanco.pdf
Maximine bundel leerkrachten : MaxiMine-Bundel-Leraar.pdf

APPS
Google Play
AppStore

Achtergrondinformatie : Dit kadert binnen een platform getiteld CEGA: Cultureel-Erfgoed Games. CEGA is een kader voor educatieve (

Stap in en cruise mee. Tournée cité laat je op een comfortabele manier reizen doorheen de kronkelende straten van de Beringse mijncité.
De minibus heeft plaats voor 7 passagiers en wordt vakkundig bestuurd door jouw gids. Hij laveert je naar plekken die je niet eerder zag en kruidt de rondrit met interessante verhalen.
De route is op maat en een exclusieve kennismaking met de Beringse cité. Enkele highlights zijn be-MINE, de kolenhaven, het Baltisch kamp, de multiculturele straten, het mijnstadion en vele groene pleintjes.
Reserveer tijdig jouw zitje en combineer Tournée Cité met één van de activiteiten uit deze brochure.

Onze stadsgids neemt je mee op ontdekkingsreis over de be-MINE site, wat vroeger het terrein was van de oude steenkoolmijn. De mijnsite van Beringen omvat 100.000 m² aan bestaand gebouwenpatrimonium en werd integraal beschermd als erfgoed. Daarmee is het de grootste industriële erfgoedsite in Vlaanderen en uniek in Europa. De gids vertelt je alles over de oorspronkelijke en nieuwe invulling van de afzonderlijke complexen, de nabije terreinen en steenbergen. Kortom, je maakt kennis met het verleden, heden en toekomst van be-MINE.

Praktisch voor individuen:
• Elke laatste zondag van april t.e.m. oktober
• Aanvangsuur: 14 u. (einde voorzien ca. 16 u.). Ticketverkoop vanaf 13.45 u.
• Startplek: Toeristisch infokantoor Beringen, Koolmijnlaan 203
• Gelieve je plaats(en) op voorhand te reserveren via toerisme@beringen.be
• € 4 p.p., -12 j: gratis

Praktisch voor groepen:
Duur: 1,5 u.
Gidsvergoeding: € 60.

Rolstoeltoegankelijk (behalve klimcentrum Alpamayo en kijkramen Todi).

De mijn zorgde voor woningen voor haar werknemers. Zowel arbeiders, bedienden als ingenieurs konden hun intrek nemen in de voor hen voorziene woningen, elk gebouwd in hun typische stijl. Er werden scholen, winkels, sportvelden, logementshuizen, een cultuurcentrum, een ziekenhuis en een kerk gebouwd om de noden van de mijnwerkers te verzorgen.
Zo ontstond al gauw een hele wijk rondom de mijn: de cité of tuinwijk. Je kan de wandeling aanvullen met een bezoek aan de moskee, de mijnkathedraal of een ander programma uit deze brochure.

Praktisch
Gidsvergoeding: € 60 (2 u.) / € 90 (3 u.)
Wanneer? Alle dagen enkel op reservatie

Wandelkaart
Op be-MINE vertrekken leuke wandelroutes door de cité. De wandelkaart ligt voor je klaar in het toeristisch kantoor.

App
Er is ook een applicatie met wandelzoektocht gratis te downloaden 'Beringen 'de cité' via de App Store of Google Play. Je kan ook tablets, waarop de app al is geïnstalleerd, lenen in het toeristisch infokantoor.

Hiërarchie was belangrijk in de mijnindustrie en dit mocht gezien worden. De directeur nam zijn intrek in een villa omgeven door unieke Engelse en Franse tuinen. Na het werk van een pyromaan bleef enkel een ruïne over van dit prachtige gebouw. Het park kreeg een grondige poetsbeurt en werd opnieuw aangeplant. Je kan er aangenaam wandelen en genieten van de rust.

Praktisch:
Toegang via Koolmijnlaan of Tennisstraat.

Deze Turkse moskee geeft een uniek accent aan de multiculturele uitstraling van Beringen. De Ottomaanse bouwstijl van deze moskee is duidelijk herkenbaar aan de twee minarettorens en aan de grote koepel. Het speciale karakter van het interieur wordt bepaald door de mooie handgeschilderde wandtegels.

Meer dan een miljard mensen van alle nationaliteiten en culturen over de hele wereld zijn moslims. Een gids vertelt je alles over hun geloofsbelijdenis en de “Vijf Pilaren” van de Islam. Je verneemt hoe de bouw tot stand kwam en betreedt de moskee om te zien hoe het gebed plaatsvindt. Enkel even je schoenen uitdoen!

Welkom op het mooiste pleintje van Beringen! Het Kioskplein, vroeger een prestigieuze bediendenwijk, in ongetwijfeld het hoogtepunt van je tocht doorheen de mijncité. De villa's waren de woningen van de hoofdingenieurs of de latere directeurs. Het Casino omvatte o.a. feestzalen, cinema, concertzaal; nu is het de thuisbasis van het cultuurcentrum CC Beringen. De prachtige woningen en het indrukwekkende Casino werden beschermd als dorpsgezicht.

Ter info: het Kioskplein biedt meestal een geschikte en nabije parkeervoorziening om be-MINE verder te voet te ontdekken.

Bezoek het multimediale museum, maak een exclusieve wandeling doorheen de historische mijngebouwen tijdens de Mijnzondagen en geniet van een lekker Koolputtersbiertje in ons fietscafé.

Het Mijnmuseum vertelt het verhaal van de mijnwerkers en het leven in en rond de mijn en dus ook het ontstaan van steenkool. We werken met getuigenissen, video's en geluidsfragmenten, aangevuld met een maquette die via een klank- en lichtspel de bovengrondse activiteiten duidt.

Je kan je museumbezoek aanvullen met een begeleide tocht naar de ondergrondsimulatie om 11, 13 of 15 uur, reserveren is niet nodig. Je bezoekt het museum op eigen houtje, vergezeld van onze gratis audio-tour of het gezinsprogramma 'Mijn Verhaal'. Dit uitgebreide aanbod voor gezinnen moet niet onderdoen voor die van groepen en scholen.

Van maart t.e.m. november kan je tijdens de Mijnzondagen genieten van een exclusieve kijk achter de historische muren van de betaalzaal, badzaal, lampenzaal en veel meer... Waardoor je je héél eventjes mijnwerker voelt.

Inspelend op diverse zintuigen merk je meer en meer hoe zwaar het leven vroeger was. Maar dat er gelachen werd, dat merk je ook. Vraag onze gidsen (ex-mijnwerkers) maar naar leuke anekdotes. Ze hebben er veel en genieten er van om dit te delen.

Neem een kijkje in de historische gebouwen die normaal gesloten blijven voor individuele bezoekers! Kijk achter de muren van onze badzaal en betaalzaal. Ontdek waar de mijnwerkers hun loonzakje kregen, waar ze elkaars rug wasten, waar ze hun doorweekte plunje te drogen hingen… Na deze uitgebreide tour ga je samen met je gids nog de ondergrondsimulatie* verkennen

In Barak 15 krijg je het verhaal van de Poolse en Italiaanse migratie. Er wordt in een tentoonstelling de nadruk gelegd op de geschiedenis van het Baltisch Kamp. Dit was de plek waar de steenkoolmijn voor haar gerekruteerde arbeiders een tijdelijke huisvesting voorzag. Veelal gebeurde dit in houten woonbarakken. Hier werden ook de ‘onvrije werknemers’ gehuisvest: Russische en Duitse krijgsgevangenen, maar ook veroordeelde collaborateurs.

In Barak 15 vind je een overzicht van de verschillende groepen op de tijdslijn, met veel aandacht voor de manier waarop de bewoners hun verblijf op het Baltisch
Kamp hebben ervaren.

Het Casino, ontworpen door architect I. Blomme fungeert als blikvanger van het Kioskplein. De kelders van het Casino werden in 1940 uitgegraven en dienden gedurende de oorlog 1940 - 1945 als zwembad voor de kinderen van de wijk en werd in de winter als schaatsbaan gebruikt. Het nieuwe gebouw werd op 30 november 1952 ingehuldigd, op het ogenblik van de gouden jaren. Dit gebouw had een culturele functie maar was vooral bedoeld als ontmoetingscentrum voor het hogere personeel van de mijn. Dit cultureel centrum 'avant la lettre' kende gedurende 15 jaar een bloeiend bestaan: concerten, films en er waren regelmatig bekende toneelgezelschappen te gast. Verder vonden er een kunstkring, biljartclub, bridgeclub, enz. onderdak. Toch had het Casino de reputatie dat het zich vooral tot de hogere kaders en bedienden van het mijnpersoneel richtte. Toen in 1967 de fusiemaatschappij NV Kempische Mijnen werd opgericht raakte het Casino in onbruik. Dat bleef zo tot het Limburgs provinciebestuur het in 1974 en er een nieuwe bestemming aan gaf: het Provinciaal Vormingscentrum voor Volkscultuur. In 2005 kreeg het Casino zijn huidige herbestemming. Het werd een onderkomen voor CC Beringen.
In CC Beringen kan je terecht voor muziek, dans, theater, humor, een uitgebreid vormingsaanbod en tentoonstellingen voor jong en oud.

Beringen en be-MINE worden alsmaar meer in één adem genoemd. De stad is onlosmakelijk verbonden met het mijnverleden en heeft met be-MINE een toeristische troefkaart in handen. Nergens anders bleef een mijnsite zo goed bewaard. Nergens anders is de mix tussen erfgoed, recreatie en toerisme zo een succes.

Neem de tijd voor je bezoek aan be-MINE. Je kan er funshoppen op Be-MINE Boulevard, zwemmen bij Sportoase, klimmen en boulderen bij Alpamayo, duiken en snorkelen bij Todi, ontdekken in het Mijnmuseum, spelen op de avonturenberg en wandelen, fietsen over het Kolenspoor of mountainbiken op de terrilflank. Wil je het allemaal beleven? Spring dan eerst binnen in het infokantoor voor een duidelijk plan en een deskundige uitleg.

Het museum K-blokken en Oscarkapel huisvest een groep oude militaire voertuigen en uniformen. Er is een tentoonstelling rond politiek gevangenen. Een troepenkamer van weleer en in de bunker wordt een bombardement gesimuleerd. In groepsverband kan je hier uit gamellen eten.

De kerktoren is de oudste van het land. Het onderste, stenen gedeelte dateert al van de 10de eeuw. Op 11 mei 1940 brandde de kerk volledig uit en pas 16 jaar later werd ze heropgebouwd. Enkel de kerktoren overleefde de brand en bestaat dus nog altijd uit het materiaal dat men in het jaar 900 gebruikte: ijzerzandsteen.

Sinds 2004 heeft de gemeente Ham een officieel herdenkingspark. Op deze site, rond de thema's oorlog en geweld, werden alle oorlogsmonumenten van de deelgemeenten samengebracht. In het park worden ook enkele collectiestukken van het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis permanent tentoongesteld.

Kunstgalerij De Mijlpaal is een begrip in Limburg en dé plek voor kunstliefhebbers. De Mijlpaal, opgericht in 1993, ligt op het grondgebied van Heusden-Zolder, in het centrum van de provincie Limburg.
Haar naam verwijst naar een hoogspanning pyloon midden in de ruimte. Haar architectuur - een kunstwerk van architect Bart Lens- is op zich al een bezoek waard.
De tentoonstellingen zijn telkens uitgewerkt vanuit één bepaald thema: een kleur, een materiaal, een idee, een concept.. Er is werk te zien zowel van gevestigde namen als doorbrekende artiesten, en dat in alle mogelijke disciplines: fotografie, schilderkunst, beeldhouwkunst, nieuwe media.
Daarnaast toont de galerij ook kunst uit andere delen van de wereld of uit oudere culturen.

Museum in het oude militaire hospitaal van het legerkamp. Dit gebouw bezat ooit de langste gang van België (850 m). De ziekenboegen zijn nu museumzalen die de hele geschiedenis van het kamp en de gemeente uit de doeken doen.

De VZW The Celtic Art Gallery is een onafhankelijk en tegendraads kunstencentrum met humor. Hier kan je zowel van kunst/cultuur en een drankje genieten.

In 1938 werd de constructie voltooid van de haven te Genebos (Lummen) op het Albertkanaal en van de spoorverbinding, over een achttal kilometers, met de mijnzetel van Zolder.
Deze haven wordt nog steeds 'de lossing' genoemd. De rollende portaalkraan maakt het mogelijk kubels met een inhoud van 10 ton (per drie gemonteerd op een onderstel met twee assen) te behandelen. De kaaimuur is 450 meter lang en voor de verlichting werden natriumlampen aangebracht. Een 2de identieke portaalkraan werd in juni 1957 gemonteerd. De steenkool die werd opgehaald werd vooral naar Luik of Antwerpen vervoerd via het Albertkanaal.
Het kolenspoor werd na de mijnsluiting opgebroken voor de aanleg van een fietspad als onderdeel van het fietsroutenetwerk Limburg dat de mijnsite verbindt met het kanaal.
Deze verbinding loopt door het natuurgebied De Vallei van de Mangelbeek. De nattigheid van het gebied is o.a. te verklaren door de mijnverzakkingen. Daardoor vind je hier de beschermde broek- of moerasbossen.

Natuurreservaat 124 ha, 155 m boven de zeespiegel. De mijnterril is gelegen in een belangrijke open ruimte op de westrand van het Kempens Plateau. De terril ligt aldus in de vallei van de Helderbeek, die behoort tot het beeklandschap van de Zwarte Beek. De steenberg ontstond als afvalberg van de mijn van Zolder. De steenkolen werden destijds in de 'kolenwasserij' gescheiden van stenen. Deze werden dan, eerst met een smalspoortreintje en later op een transportband, naar de steenberg of terril vervoerd. De steenberg werd in 1997 door de N.V. Mijnen verkocht aan het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. De berg werd vervolgens ingezaaid en als natuurreservaat geklasseerd. De top van de terril bevindt zich op 155 m boven de zeespiegel en strekt zich 85 m boven de omgeving uit. De hellingen aan de zuidkant van de berg hebben een apart microklimaat, dat snel opwarmt. Hierdoor komt hier zelfs mediterrane flora voor en planten die van droge tot matig vochtige gronden houden zoals o.a. het leverkruid.
de top is een drie-sterrenplekje, dat niemand mag missen. Met de 'spotter' breng je het omringende landschap dichterbij. Bekijk foto's en filmpjes en kom meer over het mijnverleden te weten. Bij helder weer heb je een fascinerend uitzicht op de omgeving en kan je km ver kijken. Aan de voet ligt Lindeman, één van de eerste tuinwijken in Limburg. Genieten doe je in één van de gezellige Italiaanse tavernes.
De terril is toegankelijk van zonsopgang tot zonsondergang.
Honden toegelaten enkel aan de leiband.

Dit waardevol gebouw is momenteel de thuishaven van de gemeentelijke academie voor beeldende kunsten. Het adellijke leen Meylandt heeft een lange geschiedenis en wordt voor het eerst vermeld in 1385. Dan wordt het 'Hof ter Boeckt' genoemd. 'Milandt' wordt het eerst vermeld in 1603. In 1715 komt het landgoed door huwelijk in bezit van Ridder Arnold de Theux. Hij laat het landhuis verbouwen tot een luxueus kasteel. In 1842 werd het aanzienlijk gewijzigd door Minister van Staat Bartelémy-Théodore graaf de Theux de Meylandt. De huidige vorm, in neo-classicistische stijl, dateert van de laatste verbouwing door zijn zoon Albert graaf de Theux de Meylandt in 1907. De gemeente Heusden kocht het landgoed in 1959. Het park is vrij toegankelijk, er is een losloopweide voor honden en in het visserslokaal 'De Blokhut' is het aangenaam toeven voor een tasje koffie of stevig biertje. Hier vertrekt ook de wandeling 'Vallei van de Mangelbeek' en ontdek je op de monolieten in de boomgaard waarom hoogstam hier zeldzaam is. Het borstbeeld herinnert ons aan de belangrijkheid van zijn bewoner Graaf Barthélemy de Theux, minister van staat. Hij stond mee aan de wieg van ons huidige België, schreef mee aan de eerste grondwet en speelde een belangrijke rol bij de eerste koningskeuze.

Deze moskee, behorende tot de Diyanetkoepel, werd in 1963 gebouwd door de mijndirectie. In 1976 kocht de Turkse gemeenschap het gebouw aan en verbouwde het volledig. In 2003 is een nieuwe ontvangst- en feestruimte en een moratorium toegevoegd. Er worden gebedsdiensten, koranlessen en oecumenische bezinningsactiviteiten georganiseerd. Dagelijks zijn er 5 gebedsdiensten. Rekening houdend met de islamitische kalender gaan deze diensten telkens door op een ander uur. De moskee is altijd open en bezoek is welkom. Wel even uit respect ook je schoenen uitdoen. Als groep kun je een gids reserveren. Deze geeft je uitleg over de zichtbare verschillen en de vele gelijkenissen tussen christendom en islam, twee godsdiensten die beide het Oude Testament erkennen.

De top van de terril, een drie-sterrenplekje, mag niemand missen. Met de 'spotter' breng je het omringende landschap dichterbij. Bekijk filmpjes en foto's en kom meer te weten over het mijnverleden. Bij helder weer heb je een fascinerend uitzicht op de omgeving en kan je kilometers ver kijken. Aan de voet ligt Lindeman, één van de eerste tuinwijken in Limburg. Genieten doe je in één van de gezellige 'Italiaanse' tavernes. De volledige wandeling is groen bewegwijzerd en is 7,5 km lang.

Het groot magazijn, dat zich nabij de parking en naast het badhuis bevindt, werd gebouwd in 1958. Het gebouw is opgedeeld in 5 grote zalen van elk 3 verdiepingen. Er is een loopkraan van 10 ton in de middenzaal en een goederenlift van 5 ton. Dit indrukwekkend gebouw meet 72m x 84m en heeft een totale oppervlakte van 6.048m². Hier werd voor 25 miljoen euro materiaal opgeslagen, van de eenvoudigste schop tot de meest ingewikkelde luchtcompressor. Het magazijnbeheer gebeurde in 1970 reeds met een computer en gold als een van de modernste van Europa. Momenteel wacht het op renovatie en een nieuwe bestemming.

De inkomhal van dit voormalig kantoorgebouw (1937) is een mooi voorbeeld van de Nieuwe Zakelijkheidsstijl met zijn eenvoudig interieur en aanwending van duurdere materialen zoals de koperen trapleuningen. Ontdek hier ook de waardevolle foto's van de kolenmijn en op de eerste verdieping de bijzonder mooie wandtekening in houtskool. Omwille van zijn architecturale waarde werd het gebouw in 1993 beschermd. Vandaag heeft het een nieuwe bestemming als kantoorruimte voor andere bedrijven en een moderne, frisse kringloopwinkel. In de inkomhal van deze kringwinkel kan je volgend kunstwerk bewonderen: 'Vrouw met hoepel' van kunstenaar Ludo Boonen uit Lanklaar (2004). Het symboliseert de filosofie van de kringwinkel door het gebruik van gerecycleerd materiaal enerzijds en de hoepel (kring) anderzijds. Het kunstbeeld staat op een bed van steenkool, verwijzend naar de plek waar ze staat, nl in een her bestemd gebouw van de voormalige mijn van Zolder.

Gebouwd in 1924 door de Luxemburgse firma Wurth en in 1993 als monument beschermd, wacht deze schachttoren op restauratie. Een tweede schachttoren werd afgebroken. Deze 'brede' schachtbok, van bijna 52 m hoog is een mooi voorbeeld van metaalvakwerk, met een open liftkoker boven de schacht. In 1925 werd onder de toren een ontvangstgebouw opgetrokken in beton en staal. In deze torens hingen de mijnliften die het ondergronds personeel en alle materiaal vervoerden en die de steenkolen naar boven brachten. Rond de grote aandrijfwielen (8 m), liep over een halve toer de kabel die aan elk uiteinde een liftkoker droeg. De kabel had precies de juiste lengte die nodig was: als lift 1 op 0 stond, dan hing lift 2 op 800 m diepte. Precies halverwege kruisten ze elkaar. Per verdieping (5) konden 16 mensen vervoerd worden (= 80 personen per lift). Zo werden bij de postwissel 160 personen gelijktijdig getransporteerd. De mijnliften bevatten eveneens een kipinstallatie die de kolen vervoerden. Oorspronkelijk werden de kolen in kleine wagonnetjes naar boven gebracht. In 1957 werd echter een kipinstallatie gebouwd: 13 ton kolen/container in 8 sec, betekende 1.176 ton kolen per uur!!

'De Verdieping' is de nieuwe naam voor het ophaalmachinegebouw. Het beschermde eclectische ophaalgebouw uit 1924 werd volgens de plannen van de mijn van Mariemont ook geïnspireerd door de plannen van De Centrale op deze mijnsite. Naast het gebouw op zich werden ook de ophaalmachines en mijnliften beschermd. In het oude gedeelte vind je het bezoekersgedeelte met de erfgoedwandeling ZLDR Luchtfabriek, een Atrium en ruimtes voor commerciële en/of nijverheidsactiviteiten.

Midden op het marktplein staat de eerste rookafvoerschouw van het ketelhuis der koolmijn uit 1913. Zij heeft een hoogte van 40m en is gebouwd door de bekende Société Léon Monnoyer et Fils uit Brussel. Dezelfde firma realiseerde eveneens de bewaarde watertoren rechts van het ophaalgebouw. Beide gebouwen werden in 1993 als monument beschermd. De Monnoyerschouw werd in 2013 gerestaureerd. Het bijzondere aan deze gebouwen is dat zij volledig in beton zijn opgetrokken.

De firma Léon Monnoyer et Fils uit Brussel realiseerde de bouw van de watertoren rechts van het ophaalgebouw. De watertoren werd samen met de Monnoyerschouw beschermd als monument in 1993. Water was belangrijk bij de uitbouw van de mijnen begin 20ste eeuw. Elke mijn zorgde voor een eigen watervoorziening voor de tuinwijken. Bovendien was er veel water nodig voor het wassen van de kolen.

Hoe geraakten mijnwerkers down under en hoe slaagden ze erin om op 800 m diepte (!) te kunnen ademen? Benieuwd naar hoe lucht werd gemaakt om machines aan te drijven?
Altijd als eens willen weten hoe het voelt om in een oneindige schacht te staan, of je niet meer te kunnen oriënteren in het donker? Of gewoon fan van coole snufjes? ZLDR LUCHTFABRIEK neemt je mee doorheen het grootse ophaalmachinegebouw!

Iedere zondag begeleide rondleiding om 14 u.
Toegangsprijs begeleide rondleiding: € 3 /p.p /-12 jaar: gratis

Bij de mijnontginning gebeurde er jammer genoeg regelmatig een dodelijk ongeval. Dit voormalige dodenhuisje werd gebruikt om het lichaam van een verongelukte werknemer te bewaren vooraleer het kon worden vrijgegeven voor autopsie en begraving. Als een lijk in het dodenhuisje bewaard werd, ontstak men steeds het licht. Zo wisten de mijnwerkers dat een van hun makkers verongelukt was.

Dit in 1993 beschermde gebouw (1924 architect Dewandre) in eclectische stijl deed dienst als elektriciteitscentrale en voorzag de mijn én de omgeving dagelijks van de nodige stroom. Het is één van de eerste in zijn soort dat na de sluitingen van de mijn werd gerestaureerd. Ook de Watt-kamer in het gebouw is beschermd. De letters H en Z op de gevel verwijzen naar de voormalige gemeenten Helchteren en Zolder en niet, zoals laat vermoeden, naar de huidige fusiegemeente Heusden-Zolder. Momenteel is het een unieke evenementenlocatie WATT17.

In 1992 sloot de laatste mijn van de Benelux haar deuren in Zolder. Toch was het de eerste plaats waar de beschermde gebouwen een nieuwe bestemming kregen. Ze blijven samen met de schachttoren, de Monnoyerschouw en het dodenhuisje, zichtbare relieken van het 'zwarte goud'. In het 'badhuis' (lavoir) vind je nu een eetkaffee, met de toepasselijke naam 'Den Lavaar' en CEDUBO, met een permanent, vrij toegankelijke tentoonstelling over duurzaam bouwen. De elektriciteitscentrale werd vakkundig gerestaureerd. Het multifunctioneel pand 'De Verdieping' herbergt een passiefschool, het CVO en in het gerestaureerde ophaalmachinegebouw kun je de erfgoedwandeling ZLDR LUCHTFABRIEK gratis bezoeken.
Het Marktplein komt elke tweede en vierde woensdag van de maand tot leven tijdens de multiculturele markt.
Deze gebouwen, de mijnsite en omgeving kan je verkennen aan de hand van de themawandelingen: Mijnarchitectuurwandeling, Terril- en tuinwijkwandeling en nieuw: de digitale wandeling 'ZLDR smaakvol', op pad met Steven de Bruyn.

Elke 2de en 4de woensdag van de maand van 12 - 17 u. kan je op de mijnsite flaneren over de multiculturele markt, in de volksmond 'Turkenmarkt' genoemd. Je kan er letterlijk proeven van de internationale sfeer en kiezen uit producten vanuit alle windstreken. Parkeren kan langs de Koolmijnlaan en aan het Helzoldstadion (Stadionlaan).

De mijnsite van Zolder is de stille getuige van wat eens één van de meest bloeiende industrieën van Limburg was. De mijnexploitatie in Zolder startte in 1930 na 23 jaar voorbereidende werken. Toen de mijn in 1992, als laatste haar deuren sloot, betekende dit het einde van de laatste mijn in de Benelux.
Enkele belangrijke gebouwen van de voormalige mijnzetel werden in 1993 als monument beschermd. De meeste hiervan hebben reeds een andere bestemming gekregen en kun je bezoeken. De wandeling voert je langs de belangrijkste gebouwen, relicten van het mijnverleden op de mijnsite zelf en de mijncité van Berkenbos met het multiculturele karakter van de vele handelszaken en de verschillende huizentypes, eigen aan de mijnarchitectuur. Ontdek ook hoe de hiërarchie op de mijn zich duidelijk weerspiegelde in de woningbouw. Hoe hoger je functie was, hoe dichter je bij de mijnsite woonde en hoe groter je huis was. Maak kennis met de "Engelse Cottage stijl", "de Nieuwe Zakelijkheidstijl" enz.
De wandeling van 9,5 km is rood bewegwijzerd.

De Sint-Vincentiuskerk van de Sint-Vincentius en Sint-Hubertusparochie in het hartje van Heusden-Zolder is in vele opzichten bijzonder. Deze kerk is in Limburg een uniek voorbeeld van de hallenkerk. Ze is opgetrokken in Maaslandse gotiek en bezit een rijk kunsthistorisch patrimonium waaronder een sedes sapientiae uit ca 1225. Als gevolg van de mijnverzakkingen was het gebouw meer dan twintig jaar gesloten.
Van 2000 tot 2004 werd de kerk op bijzondere wijze gerestaureerd. Een bezoek is zowel historisch, kunsthistorisch als bouwtechnisch interessant. Andere blikvangers binnen zijn de kapittelloze zuilen, typisch voor de Demergotiek, de barokke kansel (1691), de laatgotische doopvont (ca. 1550), de rocococommuniebank (1750-1775) en de kerkmeestersbank (1750-1800). Voorts zijn er nog vele andere bezienswaardige beelden en schilderijen.
In 2010 werd een prachtig nieuw brandglasraam ‘Symbiose’ boven de toegangspoort geplaatst. Deze creatie van glazenier Leen Kooreman brengt samen met de gerestaureerde oude ramen een uniek kleurenspel in dit prachtig monument.
Voortaan zal onze parochiekerk, de Sint Vincentiuskerk gelegen Dorpsstraat nr. 44 te 3550 Zolder, dagelijks doorlopend geopend zijn van 9 tot 17 u.
Dit geeft aan iedereen de mogelijkheid om even rustig onze kerk te bezoeken voor een stil moment, het branden van een kaarsje of een vroom gebed.
Uiteraard is er een beveiliging met bewakingcamera's geplaatst.
Buiten de mis- en gebedsvieringen zal het voorste gedeelte van de kerk afgesloten zijn als extra beveiligde zone en niet toegankelijk zijn.

Het landgoed Terlaemen wordt reeds vermeld in 1293 als eigendom van Clara van der Lamen, die na haar huwelijk met Herni Malapart de naam Malapart de Lame aanneemt. Sinds die tijd is het domein vrijwel ongewijzigd gebleven. Het kasteel krijgt zijn huidige vorm in 1750 toen het als jachtslot gebouwd werd door graaf Jean de Borchgraeve.

In 1811 verkocht Graaf Jean de Borchgraeve het kasteel aan Jonkheer Laurent Palmers. Zijn nakomelingen noemden zich vanaf 1811 Palmers de Terlamen. De twee zijvleugels werden in 1811 toegevoegd door de familie Palmers de Terlamen.

Het witgeverfde kasteel prijkt statisch tussen het prachtig groen en de natuur. Zowel vanop de gewestweg als vanop de Bolderberg is het een blikvanger met zijn symmetrische classicistische stijl, bekroond met een fronton uitgebouwd in het dak
(niet toegankelijk voor publiek).

In de tuinen van het kasteel wordt jaarlijks in juli een fuchsia- en kuipplantententoonstelling georganiseerd.

Het landgoed Terlaemen dankt zijn naam aan de ligging op de Laambeek die van west naar oost door het domein kronkelt en de vele vijvers bevoorraadt. Het domein is 142 ha groot.

50 ha zijn ingenomen door kweekvijvers voor vissen. Zoals elders in Midden-Limburg werden Kempense vennen uitgediept, oorspronkelijk om ijzeroer en ijzerzandsteen te delven. Later werden ze gebruikt om vis te kweken. De vijvers van het domein behoren tot het Vijvergebied Midden-Limburg.

In totaal zijn er 20 kweekvijvers waar negen verschillende soorten vissen worden gekweekt (o.a. 3 soorten karpers, lauw, brasem, voorn).

De overige 92 ha omvatten dennen- en loofbossen en prachtige stukken heide.

De kasteeltuin zelf beslaat 2,5 ha.

Museum Woutershof is een ongelooflijke ontdekking. Men laat er zien hoe onze voorouders leefden, woonden, werkten en school gingen.

Het museum is een oude pastorie gebouwd door de abdij van Averbode in 1742 voor haar kloosterlingen. In 1971 werd Woutershof grondig gerestaureerd en werd het heemkunde museum in het geklasseerd historisch gebouw ondergebracht.

Op 19 september 1973 werd het Gemeentelijk Museum Woutershof officieel geopend. De Heemkundige Kring Zolder vzw staat in voor het beheer en het openhouden van het museum.

Openingstijden:
Elke tweede en vierde zondag van mei tot oktober van 14u. tot 17u.
Ook open op afspraak.