Spoorwegviaduct

Na haar restauratie staat de Kapel van de Heilige Elisabeth in Spalbeek opnieuw te schitteren. De prachtige muurschilderingen uit de veertiende eeuw zijn absoluut de moeite!

Het carnavalsmuseum geeft de historiek van het carnaval in Maasmechelen weer. De omvang en de grote variatie van deze collectie uit zich in de uitgestalde attributen, foto's, affiches, afbeeldingen en de prachtige kostuums.

Geklasseerde kapel en eeuwenoud gebedsoord, in de helft van de 13de eeuw gebouwd door de Johannieters als kapel met gasthuis. Vanaf de 17de eeuw bevond er zich achter de kapel een kluis. De laatste broeder verbleef hier tot aan zijn dood in 1908. Zijn standbeeld staat buiten. In de kapel ontdek je een mooie preekstoel uit 1550. Schenk zeker ook aandacht aan het 16de-eeuwse schilderij 'Het laatste avondmaal'.

Het landgoed Terlaemen wordt reeds vermeld in 1293 als eigendom van Clara van der Lamen, die na haar huwelijk met Herni Malapart de naam Malapart de Lame aanneemt. Sinds die tijd is het domein vrijwel ongewijzigd gebleven. Het kasteel krijgt zijn huidige vorm in 1750 toen het als jachtslot gebouwd werd door graaf Jean de Borchgraeve.

In 1811 verkocht Graaf Jean de Borchgraeve het kasteel aan Jonkheer Laurent Palmers. Zijn nakomelingen noemden zich vanaf 1811 Palmers de Terlamen. De twee zijvleugels werden in 1811 toegevoegd door de familie Palmers de Terlamen.

Het witgeverfde kasteel prijkt statisch tussen het prachtig groen en de natuur. Zowel vanop de gewestweg als vanop de Bolderberg is het een blikvanger met zijn symmetrische classicistische stijl, bekroond met een fronton uitgebouwd in het dak
(niet toegankelijk voor publiek).

In de tuinen van het kasteel wordt jaarlijks in juli een fuchsia- en kuipplantententoonstelling georganiseerd.

Het landgoed Terlaemen dankt zijn naam aan de ligging op de Laambeek die van west naar oost door het domein kronkelt en de vele vijvers bevoorraadt. Het domein is 142 ha groot.

50 ha zijn ingenomen door kweekvijvers voor vissen. Zoals elders in Midden-Limburg werden Kempense vennen uitgediept, oorspronkelijk om ijzeroer en ijzerzandsteen te delven. Later werden ze gebruikt om vis te kweken. De vijvers van het domein behoren tot het Vijvergebied Midden-Limburg.

In totaal zijn er 20 kweekvijvers waar negen verschillende soorten vissen worden gekweekt (o.a. 3 soorten karpers, lauw, brasem, voorn).

De overige 92 ha omvatten dennen- en loofbossen en prachtige stukken heide.

De kasteeltuin zelf beslaat 2,5 ha.

De in 1804 gebouwde Napoleonsmolen is de oudste Limburgse stenen bovenkruier, hij is niet alleen een graanmolen. In het bijgebouw draait ook een olieslagmolen. Dankzij vrijwillige molenaars maalt de molen op de 1ste zaterdag en 3de zondag van de maand en elke dinsdag namiddag tussen 13 en 17 u.

Het Grevenbroekmuseum is, samen met de plaatselijke VVV, gehuisvest in een oud Teutenhuis en reconstrueert de geschiedenis van de streek aan de hand van talrijke en soms bijzondere voorwerpen van 50.000 tot 50 jaar oud. De collectie is verdeeld over 7 zalen die elk een specifiek tijdsblok vertegenwoordigen. Een deel belicht de Teuten (rondreizende handelaars) en de Teutenwoning waar in het museum onderdak vond, vervolgens heb je het Paleolithicum en Mesolithicum, het Neolithicum, de Brons- en de IJzertijd, de Romeinen en de Middeleeuwen, zaal 6 toont schaalmodellen en tekeningen van belangrijke Achelse gebouwen en in zaal 7 tenslotte wordt de periode van 1795 tot 1945 onder de loep genomen. De locatie van het museum straalt de welstand uit die de Teuten destijds bereikten en doet de bezoeker beseffen dat hij in de voetsporen stapt van kleine mensen die toch een grote geschiedkundige rol hebben gespeeld.

De Sint-Vincentiuskerk van de Sint-Vincentius en Sint-Hubertusparochie in het hartje van Heusden-Zolder is in vele opzichten bijzonder. Deze kerk is in Limburg een uniek voorbeeld van de hallenkerk. Ze is opgetrokken in Maaslandse gotiek en bezit een rijk kunsthistorisch patrimonium waaronder een sedes sapientiae uit ca 1225. Als gevolg van de mijnverzakkingen was het gebouw meer dan twintig jaar gesloten.
Van 2000 tot 2004 werd de kerk op bijzondere wijze gerestaureerd. Een bezoek is zowel historisch, kunsthistorisch als bouwtechnisch interessant. Andere blikvangers binnen zijn de kapittelloze zuilen, typisch voor de Demergotiek, de barokke kansel (1691), de laatgotische doopvont (ca. 1550), de rocococommuniebank (1750-1775) en de kerkmeestersbank (1750-1800). Voorts zijn er nog vele andere bezienswaardige beelden en schilderijen.
In 2010 werd een prachtig nieuw brandglasraam ‘Symbiose’ boven de toegangspoort geplaatst. Deze creatie van glazenier Leen Kooreman brengt samen met de gerestaureerde oude ramen een uniek kleurenspel in dit prachtig monument.
Voortaan zal onze parochiekerk, de Sint Vincentiuskerk gelegen Dorpsstraat nr. 44 te 3550 Zolder, dagelijks doorlopend geopend zijn van 9 tot 17 u.
Dit geeft aan iedereen de mogelijkheid om even rustig onze kerk te bezoeken voor een stil moment, het branden van een kaarsje of een vroom gebed.
Uiteraard is er een beveiliging met bewakingcamera's geplaatst.
Buiten de mis- en gebedsvieringen zal het voorste gedeelte van de kerk afgesloten zijn als extra beveiligde zone en niet toegankelijk zijn.

Een museum over het dagelijkse leven in oorlogstijd Winter 1944: de tijd dat de Amerikaanse soldaten kwamen uitrusten van het oorlogsgeweld tijdens het Ardennenoffensief.

De drie hoofdingenieurswoningen (gebouwd in 1948) zijn Isgours (architect) eerste realisatie in de cité van Meulenberg. Ze zijn volledig geënt op de reeds aanwezige architectuur en volgens de klassieke bouwstijl monumentaal en symmetrisch opgevat. Om de volledige bakstenen gevels minder zwaar te laten schijnen, speelt Isgour met baksteenverbanden. Op regelmatige afstanden springen vlakken naar buiten die samen een patroon vormen met de gevel.

Herman Jekermans bouwde in 1647 deze mergelzandstenen kapel naar het voorbeeld van de Heilig-Grafkapel in Jeruzalem. Het is het enige barokke gebedshuis in Riemst. De bediening van de kapel werd in 1653 toevertrouwd aan de kanunniken van Hoogcruts. Zij bouwden in 1656 een rectorshuis tegenover de kapel, volledig in mergelzandsteen. Vandaag is dit huis een hotel.