Cultuur & erfgoed

Onder leiding van ingenieur Weiss en aannemer Morglia krikten de Bocholtenaren in 1910 hun kerktoren 2 cm van zijn funderingen en verplaatsten hem 9,4 meter. Een huzarenstukje waardoor de Bocholtenaren nu de trotse bijnaam van „Torenkruiers“ mogen dragen.
Op al jouw vragen hierover krijg je een antwoord bij een bezoek aan het Torenverplaatsingsmuseum. Aan de hand van foto’s, plannen en voorwerpen krijg je een klare kijk op de torenverplaatsing van 1910.

Het Kasteel van Heers is een laat-gotisch slot dat momenteel wordt gerestaureerd door erfgoedstichting Herita. Je kan dit immense restauratieproject bezoeken onder leiding van een gids of zelfs actief komen meehelpen bij de herwaardering van deze plek tijdens een klusdag. Af en toe vinden er ook evenementen plaats op het kasteeldomein. Voor kinderen is er een wandelzoektocht en op bepaalde tijdstippen in het jaar kan je dahlia's komen plukken in de pluktuin.

De opbrengst van al deze activiteit gaat naar de restauratie van het kasteel en het omliggende domein. Bekijk de agenda op www.kasteelvanheers.be.

Beleef deze historische plek. Samen zorgen we ervoor dat ze blijft bestaan!

Het waterslot Vogelsanck is één van de merkwaardigste kastelen van ons land. Het oudste gedeelte is de basis van de slottoren in ijzeroer en bruine ijzerzandsteen. Het zijn de resten van een donjon uit het jaar 1000. Het meest indrukwekkende gedeelte is in Maaslandse renaissancestijl en dateert van 1637, toen Ferdinand, graaf von Inhausen und Kniphausen, baron van Vogelsanck en heer van Zolder, het liet optrekken. Het is herkenbaar aan de natuurstenen vensteromlijstingen in kruisvorm. De gotische slotkapel van 1445 bevindt zich achter de slottoren en is in dit gedeelte opgenomen (niet zichtbaar vanaf de weg). Het gedeelte links is een verbouwing uit 1875 in Engelse neo-Tudorgotiek. Dit gedeelte werd gebouwd in opdracht van de echtgenote van de toenmalige baron de Villenfagne. Zij was van Ierse afkomst en noemde Lady Camille Preston of the Lords of Gormanstone. Door haar toedoen werd in ons land één van de zeldzame gebouwen in neo-Tudorstijl opgetrokken. Het kasteel is gebouwd rond een rechthoekig binnenhof (niet te bezoeken) waarvan de 4 muren verschillende bouwstijlen omvatten m.n.: Maaslandse Renaissance (1637), Lodewijk XV (1758), neo-Tudor (1875) en Maaslands classicisme (1895). Rond het kasteel strekt zich over 5 ha een Engels park uit. Hiervan is een deel als arboretum ingericht. Dit arboretum, dat destijds door baron Jean-Louis de Villenfagne (1752-1823) werd aangelegd, bezit indrukwekkende exemplaren van uitheemse bomen. Vanuit dit kasteel werd van 1187 tot 1795 de zelfstandige “Heerlijkheid Vogelsanck” bestuurd. Zij omvatte o.a. de dorpen Zolder, Zonhoven, Houthalen en delen van Hasselt, Heusden, Genk en Peer. Dit kasteel werd in zijn duizendjarige geschiedenis slechts éénmaal verkocht, nl. op 27 juni 1741, toen de Portugese graaf Jan-Willem de Souza-Pacheco het domein verkocht aan Gilles baron de Villenfagne. Het kasteel is nog steeds bewoond door de baron de Villenfagne de Vogelsanck.
Het kasteel is niet toegankelijk voor bezoekers.

In het Belevingscentrum in de stallingen met koetshuis krijg je in een authentiek historisch kader het verhaal van een van de eerste en vooral ook rijkste vrouwenabdijen in de Nederlanden. Het verhaal volgt een chronologisch parcours door de boeiende geschiedenis van 600 jaar vrouwen op Herkenrode, in voor- en tegenspoed.

Verankerd in lokale Limburgse verhalen.
Gedurende 600 jaar kenden de cisterciënzer innen van Herkenrode afwisselend bloeiperiodes met economisch rijkdom en een cultureel hoogstaand leven en moeilijke periodes, met oorlog, ziekte en geweld. De tijdlijn verbindt het verhaal van de abdij met de grote maatschappelijke gebeurtenissen en de lokale Limburgse verhalen.

Het verhaal van de abdij stopt niet na deze 600 jaar, bij het gedwongen wegtrekken van de zusters. Ook de periode erna, waarbij industrie en landbouw de site verwonden, en de nieuwe start voor de abdijsite, krijgt een plaats in het parcours.

Via o.a. geluidsfragmenten komt het boeiende verleden helemaal tot leven. De abdis neemt je mee in de tijd en vertelt over de moeilijke beslissingen die ze moet nemen, over het belang van Herkenrode als pelgrimsoord, over de aanwezigheid van een invloedrijke mecenas die veel mogelijk maakte voor de abdij, … Het is een verhaal vol emoties, dat je niet loslaat en je meesleept in de fascinerende leefwereld van een vrouwenabdij. Een bezoek aan het Belevingscentrum duurt ongeveer een uur.

TIP: Bezoek het Belevingscentrum met eigen smartphone
Alle geluidsfragmenten zijn te beluisteren via smartphone. Met je eigen oordopjes beleef je het bezoek extra comfortabel.

Stap terug in de negentiende eeuw: het oude kerkhof garandeert je een ingetogen sfeer tussen de imposante grafmonumenten. Middenin ligt de kapel met extra uitleg over de geschiedenis, gewoontes en de zeden van deze begraafplaats. Informatie: op loopafstand van het stadscentrum.

Omgracht complex in een park op de plek waar in de 14e eeuw een mottetoren of burcht stond. Nu is het een 19e-eeuws eclectisch kasteel. De kasteelhoeve is neogotisch verbouwd en herbergt een brasserie met terras.

Dit monument herdenkt de Roosburgramp van 23 december 1958. Op die dag kwamen 18 medewerkers van een ondergrondse champignonkwekerij om het leven toen mergelgroeve Roosburg instortte.

Hier is het allemaal ontstaan. In 1909 was het Gerard Krekelberg die in het kasteel van Borgitter in Kessenich de inspiratie vond voor het Limburgs Volkslied. Het kunstwerk is een hommage aan deze Gerard Krekelberg, het Limburgs Volkslied en staat symbool voor de verbondenheid van beide Limburgen.