Cultuur & erfgoed

Meer dan een miljard mensen van allerlei nationaliteiten en culturen over de hele wereld zijn moslim. Vooral door gastarbeiders die in de steenkoolmijn kwamen werken, werd Beringen multicultureel. De moskee kwam er op initiatief van de Turkse gemeenschap. De Ottomaanse bouwstijl is herkenbaar aan de twee minaretten en de grote koepel. Het interieur is kleurrijk versierd met fijn handgeschilderde wandtegels. Altijd welkom om een kijkje te nemen. Alleen even je schoenen uitdoen.

Natuurreservaat 124 ha, 155 m boven de zeespiegel. De mijnterril is gelegen in een belangrijke open ruimte op de westrand van het Kempens Plateau. De terril ligt aldus in de vallei van de Helderbeek, die behoort tot het beeklandschap van de Zwarte Beek. De steenberg ontstond als afvalberg van de mijn van Zolder. De steenkolen werden destijds in de 'kolenwasserij' gescheiden van stenen. Deze werden dan, eerst met een smalspoortreintje en later op een transportband, naar de steenberg of terril vervoerd. De steenberg werd in 1997 door de N.V. Mijnen verkocht aan het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. De berg werd vervolgens ingezaaid en als natuurreservaat geklasseerd. De top van de terril bevindt zich op 155 m boven de zeespiegel en strekt zich 85 m boven de omgeving uit. De hellingen aan de zuidkant van de berg hebben een apart microklimaat, dat snel opwarmt. Hierdoor komt hier zelfs mediterrane flora voor en planten die van droge tot matig vochtige gronden houden zoals o.a. het leverkruid.
De top is een drie-sterrenplekje, dat niemand mag missen. Met de 'spotter' breng je het omringende landschap dichterbij. Bekijk foto's en filmpjes en kom meer over het mijnverleden te weten. Bij helder weer heb je een fascinerend uitzicht op de omgeving en kan je kilometers ver kijken. Aan de voet ligt Lindeman, één van de eerste tuinwijken in Limburg. Genieten doe je in één van de gezellige Italiaanse tavernes.
De terril is toegankelijk van zonsopgang tot zonsondergang.
Honden toegelaten enkel aan de leiband.

De Sint-Laurentiuskerk is een prachtige neogotische kerk die gebouwd is in 1903-1904 door de Amsterdamse architecten Cuypers en Stuyt. Met een hoogte van 64 meter.
Deze kerk herbergt een rijke verzameling kunstvoorwerpen waaronder een Sedes Sapientiae uit de 14de eeuw en een zestal laatgotische beelden.
Verder zijn er het unieke glasramen van Ladon en Oserrath en een 18de eeuwse preekstoel.

De kerk is dagelijks te bezichtigen met uitgezonderd zondagnamiddag en als er een kerkdienst plaatsvindt.

De kerk is ook te bezoeken op afspraak met gids. Voor meer informatie neem dan contact op met het V.V.V. Hamont-Achel vzw +32 11 64 60 70 of info@toerisme-hamont-achel.be

Het opvallende dienstencentrum NAC dat in 2012 in gebruik genomen werd, is niet zomaar een gemeentehuis. De organisatie en technologische infrastructuur werden volledig naar Clean Tech-normen hervormd, zodat een futuristisch en tegelijk sober, ecologisch en uiterst functioneel concept bekomen werd, waar het aangenaam werken is.
Het Nieuw Administratief Centrum van Houthalen-Helchteren herbergt niet alleen alle gemeentediensten. Ook enkele externe bedrijven en een horecapunt zijn in dit gebouw ondergebracht;

Het uitkijkpunt op het dak van de blauwe toren van het gebouw, een kunstzinnige plek met een weids zicht over onze gemeente en de regio, wordt ‘het Oog van Daubechies’(*) genoemd.

(*): De naam Ingrid Daubechies zegt je misschien niet veel. Deze wiskundige (°1954), afkomstig uit Houthalen-Helchteren, is algemeen erkend als een van de grootste wiskundigen van onze tijd. Ze werd echter befaamd door de naar haar genoemde wavelets. Andere wavelets door haar uitgevonden vinden hun toepassing in het JPEG-2000-formaat, dat de standaard is voor de digitale film in Europa en de VS.

Het gemeentebestuur van Houthalen-Helchteren wil deze opmerkelijke vrouw en haar werk eren. Daarom heet het uitkijkpunt op het dak van de blauwe toren van het NAC 'Het Oog van Daubechies'. Op het dak krijgt zij als een soort eerbetoon een kunstzinnige plek met een weids zicht over onze gemeente, de regio en Limburg. Ontwerpster Linde Hermans heeft in de toren op een speelse wijze de link met Ingrid Daubechies gevisualiseerd.

Daubechies werkt momenteel aan de Duke University in Durham, North Carolina in de VS. Op 17 juli 2012 ontving ze op één dag twee onderscheidingen: in ons land kreeg ze de titel van barones toegekend en in de VS ontving ze de Nemmersprijs 2012.

In 2014 is de jpeg genomineerd als Beste Belgische Uitvinding door het Radio 1-programma De Bende van Einstein.

In 2018 kreeg ze een eredoctoraat aan de Ecole Normale Supérieure de Lyon.

De Dorpermolen is een graanmolen op waterkracht gelegen op de Bosbeek, in het centrum en nabij de kerk van Opoeteren. Deze onderslagmolen werd reeds vernoemd in 1328 in de grensbeschrijving met Gruitrode en herbouwd in 1530. De molen was sinds 1619 eigendom van de familie de Selys. In 1845 kocht de familie Bemelmans uit Luik alle eigendommen van de Selys op waaronder ook de Dorpermolen. Het molengebouw werd in 1859 herbouwd in steen. De familie Cornelissen gaf in 2009 de molen in erfpacht aan de stad Maaseik die van de Vlaamse Overheid een toelage kreeg voor de restauratie ervan. Vanaf 1 november 2016 werd gestart met de restauratie. De molenaar vertelt je graag hoe hier graan tot meel wordt gemalen en voegt onmiddellijk de daad bij het woord.

Of je Riemst nu met de wagen of de fiets doorkruist, deze architecturale parel op één van de invalswegen kan je niet missen. Het belevingscentrum dompelt je onder in twee boeiende Riemstse verhalen.

Architectuur

Klik. Het amfitheater onder de Brug van Vroenhoven is één van de fotohotspots van Riemst. En hou zeker de evenementenkalender in de gaten voor avondjes vol muziek of grappen. Het amfitheater leent zich perfect voor optredens en vertellingen.

Tweede Wereldoorlog

Het eerste verhaal gaat over het begin van de Tweede Wereldoorlog. Luister naar de verhalen van Vroenhovenaren die de bombardementen op 10 mei 1940 meemaakten. Deze getuigenissen en de rest van het bezoek zullen je niet onberoerd laten.

Tip! Wandel na je bezoek even tot bij de eerste Belgische wereldvredesvlam, bij de parking van de Brug van Vroenhoven.

Droomjob? Binnenschipper!

Altijd al eens willen weten hoe het leven van een binnenschipper eruit ziet? Via verschillende ervaringen zoals een simulator ontdek je het werk van een kapitein, hoe een sluis werkt en hoe bruggen over het Albertkanaal gebouwd worden.

Vergeet tijdens het bezoek niet uit het raam te kijken. Je krijgt niet geteld hoeveel ton aan goederen je op vrachtboten Vroenhoven ziet passeren.

Dit kroonstuk van Isia Isgours werk op Meulenberg werd in de jaren 1950 ontworpen en was toen één van de meest moderne schouwburgen. Tot ver buiten de provinciegrenzen stond het bekend om zijn goede akoestiek en zijn moderne apparatuur. In 1973 wordt het Casino eigendom van het gemeentebestuur dat meteen start met de herwaardering van het complex met het doel er een gemeenschappelijk cultureel centrum van te maken. Ondertussen is de maatschappelijke functie van het centrum onmiskenbaar: het is dé ontmoetingsplaats, een smeltkroes voor alle culturen.

De Tomp van Grevenbroek rijst eenzaam en geheimzinnig op uit het laaggelegen drassige en bosrijke natuurgebied. Het woord Tomp is het ietwat vernederlandste dialectwoord 'teump' en dat betekent niets meer of minder dan 'spits' of 'punt'.
Lange tijd werd gedacht dat de Tomp van Achel de overgebleven toren was van een burcht. Hernieuwd onderzoek (1991-2002) wijst uit dat de vroegere middeleeuwse tomp-ruïne, in de jaren 1967-1968 gerestaureerd als mottetoren, oorspronkelijk een stenen windmolen was; in vaktermen een torenmolen. Hij werd vermoedelijk in het begin van de 15de eeuw gebouwd. In 1596 geraakte de molen door storm beschadigd, maar hij werd hersteld. Voor 1630 werd hij echter buiten gebruik genomen en vervangen door een standerdmolen op een andere plaats in Achel. De molentoren is nu gelegen in een bos (beschermd landschap), maar is helaas niet te bezoeken.