Like
Met haar hele gezin verbleef Katrien van de blog With Kids on the Road een weekend in Limburg. Ga met hen mee op deze twee dagen boordevol leuke activiteiten.
Ga je op weekend met je gezin, dan is dat altijd op onderzoek. Geen mens ter wereld is opmerkzamer dan een kind. Van tripjes met een extra dimensie gesproken; zij zorgen áltijd voor extra schwung zodat je je aandacht er niet bij verliest. Of dat is door hun verwondering over een krekel of doordat ze ei zo na de Maas induikelen, laat ik in het midden. Wij gingen alvast met onze 2 kinderen op expeditie in Limburg. Wat het weekend ons vooral leerde, is dat het te kort is. De conclusie geef ik nu al mee: we zullen nog eens moeten terugkeren.
1. Maïsdoolhof in Paal
Op expeditie dus, volgens Van Dale een wetenschappelijke onderzoekingstocht naar moeilijk bereikbaar gebied. Een doolhof lijkt me daar de uitgelezen activiteit voor en dus stonden we op zaterdag voor de ingang van de Merelhoeve in Paal. Eigenlijk is de Merelhoeve een fietscafé - er zijn fantastische fietsroutes in Limburg - en heeft het dus in dat opzicht alle faciliteiten: van fietsreparatiesets tot een oplaadpunt voor elektrische fietsen. Met dat informatieve luikje terzijde, waren wij in eerste instantie klaar om ons een weg te banen door het doolhof.
Niet zomaar op de wilde boef. Neenee, we haalden in de Merelhoeve eerst een vragenlijst op zodat de kinderen nog enthousiaster (nóg enthousiaster?) het doolhof in stormden. Daar wachtten immers de kunstwerken en trollen waarover de opgehaalde vragen gaan. Kleine spoiler voor mama’s en papa’s die er tegenop zien om verloren te lopen in dat doolhof: dat kan niet ;). Het doolhof is eigenlijk een route door het maïsveld waar je af en toe eens een verkeerde afslag zal nemen, maar sowieso altijd weer op het juiste spoor terecht komt. Een beetje motivational speaking van een lotgenoot kan nooit kwaad: YOU WILL MAKE IT OUT OF THE MAZE.
De beste beloning komt eigenlijk achteraf. Want als ouders zich gezellig in de tuin van de Merelhoeve nestelen voor een drankje, kan de nimmer dovende energie van de kinderen blijven sprankelen in de zandbak, op de trampoline of aan de schommel een beetje verderop. Misschien kunnen de dieren van de kinderboerderij hun vragenvuur wel de baas en kan jij, vanop je stoel, glunderend de taferelen aanschouwen. Afternoon well spent? Check!
2. Boeboekspad in Koersel
Op expeditie zal je wandelen. Véél wandelen. Er zijn kinderen die dat als uitdaging zien. Er zijn er andere. Het is voor die laatste groep dat men in Limburg tóch verschillende wandelingen uitstippelde. Wij zetten onze kinderen aan het wandelen zonder dat ze het doorhadden. Want wij gingen niet wandelen, neenee! Wij gingen, net als de Boeboeks (de figuurtjes uit de pen van Marc de Bel), op een doldwaas avontuur met opdrachten.
Het is niet de eerste keer dat we zoiets deden en sowieso ook niet de laatste. De kinderen zijn en blijven fan van dit soort (korte) wandelpaden waarin ze worden geëntertaind door niet meer dan wat er in een rugzakje zit. Die rugzak haal je trouwens bij bezoekerscentrum de Watersnip dat dan weer aan het begin van het pad ligt. Er vertrekt trouwens nog een tweede - gelijkaardig - pad, het Prikkelpad! Een andere soort wandeling want - in tegenstelling tot onze boswandeling - loopt ze volledig over een verharde weg waardoor ze rolstoel- en buggyproof is. Oh ja: het Prikkelpad is zo’n 2,5 km lang, het Boeboekspad 1,5 km.
3. Uitkijktoren over het Kempens landschap
Ben je, misschien wel na het Prikkel- of Boeboekspad, in het wandelgebied van Koersel Kapelleke? Sla dan zeker de uitkijktoren niet over. Hij ligt heel dicht bij het bezoekerscentrum de Watersnip en het uitzicht over het Kempens landschap is de steile klim meer dan waard! Je ziet de mijngebieden van Genk, Beringen en Heusden-Zolder tussen de groene bossen liggen. Nóg een voltreffer is de aanwezigheid van een super grote speeltuin in combinatie met het terras van Bar Nivo. Kinderen spelen, ouders genieten van een drankje terwijl ze een oogje in het zeil kunnen houden. Want het terras ligt hoger dan de speeltuin waardoor je een prima zicht hebt op wat die kinderen van jou zoal uitspoken.
Zelf getest zou ik zeggen. Helaas kwamen de weergoden ons verblijden met een pittig onweer toen we bovenop de toren stonden. We liepen de speeltuin en zomerbar in een rotvaart voorbij, want la drache nationale was boven Koersel-Kapelleke gearriveerd. We bidden mee dat de weergoden jou en je gezin beter gezind zijn zodat jullie kunnen testen of dat terras en die speeltuin even leuk zijn als ze eruit zagen!
4. Be-MINE: snorkelen bij TODI
Spannender werd het niet dan op zondagochtend tijdens ons weekendje in Limburg. Onze expeditie bracht ons naar de onderwaterwereld. Letterlijk dan, want we hadden koers gezet naar duikcentrum TODI. Reserveren doe je best op voorhand en online, dan ben je helemaal zeker van je plekje.
Grote ogen trokken Bas en Elodie toen we ons materiaal toegewezen kregen. Snorkelmasker, snorkel en flippers aan de voeten, dat wisten we wel. Maar dat we ons ook in een wetsuit zouden wurmen vooraleer het water in te gaan, daar hadden we niet bij stilgestaan. Dankbaar, dat waren we dan weer wel dat we zo’n wetsuit hadden, want het water is met 24° niet super warm en zo’n wetsuit zorgt ervoor dat je dat helemaal niet merkt!
De vereiste om te mogen snorkelen bij TODI is dat je kan zwemmen. Elodie is 6 jaar en zwemmen lukt al aardig dus heeft ze kunnen genieten. Eerst op mama’s rug want die grote vissen die helemaal onderaan zwemmen, vond ze in het begin een beetje akelig. In het begin that is, want daarna waren het natuurlijk net die vissen die ze wilde zoeken. Wil je van buitenaf al eens een glimp opvangen van dat onderwaterleven? Dat kan ook! Via een trap aan de zijkant van het gebouw kan je in het aquarium kijken naar al dat waterplezier. Als je geluk hebt, zie je misschien zelfs een zeemeermin voorbij zwemmen (not kidding!)
5. Be-MINE: Avonturenberg
Wat een plek, die be-MINE! Nadat we ons onderwateravontuur hadden overleefd (je weet maar nooit met al die vissen ;-) ), stortten de kinderen zich met hun nog overgebleven energie (en dat was veel) op het parcours van de Avonturenberg. Het heeft toch iets, zo’n oude mijnsite. We kunnen er ons amper iets bij voorstellen en toch is het allemaal nog niet zo lang geleden.
Dat de Avonturenberg is gebouwd op een oude mijnterril, maakt het allemaal nog ongelooflijker. Dat er een klim-, klauter- en speelparcours werd gebouwd op een plek die vroeger volledig in het teken van zware industrie stond, daar stonden wij even bij stil, maar onze kinderen niet. Zij waren al naar boven geklommen toen wij ons onderaan de berg nog stonden te vergapen aan de historie die ermee gepaard gaat. Weet je nog dat ik je aanraadde om de uitkijktoren van Koersel zeker niet te vergeten? Wel, het uitzicht vanop de Avonturenberg is er nog zo eentje. Het uitzicht (tot in Genk!) is niet te geloven. Onder je voeten een berg vol mijnafval die ervoor zorgt dat je het mooiste uitzicht over de streek hebt.
Terwijl de kinderen lopen, springen, stoeien totdat ze er net niet bij neervallen, loop je best eens van de ene kant naar de andere. Deze plek heeft een grote pagina in het Belgische geschiedenisboek, staan we daar voldoende bij stil?
6. Wandelen, spelen en een pannenkoek in domein Bovy
Ons weekendje afsluiten deden we bijna letterlijk in Ludovic zijn achtertuin. Wel ja, de tuin van de plek waar hij is opgegroeid (we wonen tegenwoordig in Leuven). In Heusden-Zolder vind je domein Bovy, leuk om de nostalgie de vrije loop te laten en de kinderen te vertellen waar papa vroeger al kwam wandelen en fietsen. Tussen ons gezegd en gezwegen: het domein is al lang niet meer wat het vroeger was, het werd door de jaren fantastisch onderhouden en het recreatieve aanbod werd er alleen maar groter op. Zo wandelden we het 1,7 km lange pad op zoek naar Martin de IJsvogel, langs de boerderijdieren en over het water (op een houten vlonderpad natuurlijk!), allemaal door de prachtige natuur van De Wijers.
En hoe sloten we ons weekendje af? Juist! Op het terras van Brasserie Bovy met een zalige pannenkoek. We speelden nog 1 keer in het zand en net op het moment dat de hemel weer haar sluizen opentrok, liepen we richting onze auto. Weer naar huis met superleuke herinneringen, maar ook met nieuwe plannen. Want er is nog zoveel te doen in Limburg. Gek dat die achtertuin van papa zoveel leuks te bieden heeft waar we nog nooit echt van profiteerden. Conclusie van dit weekendje: “Wanneer gaan we terug?”
7. Op logement in Limburg
Met alle activiteiten die we deden, vergat ik al bijna dat we ook nog geslapen hebben! We logeerden in de Katermeerhoeve, een vakantiehuis met 2 appartementen waar we eigenlijk niet zoveel waren, maar dat perfect was als uitvalsbasis.
Het appartement heeft alles om je verblijf aangenaam te maken: 1 slaapkamer (met de zaligste (zachte!) bedden, lang geleden dat ik zo goed sliep), 1 woonkamer met slaapbank, keuken, badkamer… De accommodatie is prima in orde. Voor wie een langer verblijf opteert; er is ook een grote tuin aanwezig waar de kinderen in kunnen ravotten én enkele speeltuigen. Van hieruit was het ook slechts 10 minuutjes rijden tot aan de plek waar we gebruncht hebben op zondagochtend. Ons ontbijt stond al klaar bij Kaffies in Heusden-Zolder. Zij zijn gespecialiseerd in ontbijt en brunch, dus je kan je wel inbeelden dat we er heerlijk hebben gesmuld voordat we onze waterexpeditie bij TODI hebben aangevat!
